19.1.12

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

(1922-1988)

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος


Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!

4 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Όταν το είχα διαβάσει αυτό το ποίημα (στα νιάτα μου είχα διαβάσει πολύ ποίηση) μου είχε έρθει στο νου το γνωστό Αν του Κίπλινγκ.
Κρίμα που δεν έχουμε τον ποιητή να μας λύσει μερικές απορίες...
Θα προτιμούσα αυτό το «αν», να άλλαζε με το «να» της υποτακτικής.

Ρένα είπε...

Πόσοι απόντες ποιητές, συγγραφείς ίσως καιπολιτικοί που δεν υπάρχουν πια θα μπορούσαν να είχαν πάρει θέση στη σημερινή τρομακτική κατάσταση που μας έχουν φέρει.Καλημέρα Σταμάτη.

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Αγαπημένος μου Ποιητής ο Λειβαδίτης, Ρένα μου!
Το συγκεκριμένο ποίημα το πρωτάκουσα να το απαγγέλλει, υπέροχα ομολογουμένως, η Λουκία, η γυναίκα του Βασίλη, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όντας νεαρή φιλόλογος. Έκτοτε με συγκινεί βαθιά κάθε αναφορά του. Σκέφτομαι όμως, πόσο ακριβά αποτιμάται ο τίτλος ΑΝΘΡΩΠΟΣ από τον Ποιητή και αποκαρδιώνομαι θωρώντας τη "φτήνια" του ΑΝΘΡΩΠΟΥ της εποχής μας και την τραγική απεικόνισή της στους δρόμους και τους κάδους απορριμάτων....

Ρένα είπε...

Συμφωνώ απόλυτα. Και για μένα ο Λειβαδίτης είναι από τους αγαπημένους μου ποιητές. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να είχαμε σήμερα παρόμοιους ποιητές και συγγραφείς.
Πολλά φιλιά.