30.4.09

Λίβανος Y

Υποκρισία.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε!
Εκεχειρία!
Τα κανόνια σταμάτησαν στο παρά πέντε.
Τα αεροπλάνα επέστρεψαν
χωρίς ντροπή στη βάση τους.
Ο κυνηγημένος λαός γυρίζει.
Καραβάνια πεινασμένων
ταλαιπωρημένων προσφύγων
επιστρέφουν...πού;
Στο χάος...στην ερήμωση...
στο πουθενά...
Γυρίζουν στα σπίτια τους
μα σπίτια δεν υπάρχουν.
Μόνο ερείπια...
Ψάχνουν για τους δικούς τους
μα αυτοί είναι θαμμένοι
κάτω από ερείπια...
Ο πόνος έγινε κραυγή.
Το αύριο άγνωστο...
Αδυσώπητα σκληρό...
Ομως ελπίζουν...
Η Ελπίδα δε χάθηκε.
Πεθαίνει τελευταία!

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Η ελπίδα τελικα ποτε δεν πεθαίνει.
Την προλαβαίνουμε εμεις

Καλη Πρωτομαγια Ρένα μου

Ρένα είπε...

Καλή πρωτομαγιά Μαρία και καλό μήνα. Μακάρι να υπάρχει Ελπίδα για όλο τον κόσμο τις δύσκολες εποχές που ζούμε.