Ξάπλωσα
στην άμμο τη χρυσή
να νιώσω τη ζεστασιά
του ήλιου, της θάλασσας.
Εκλεισα τα μάτια
ν' ακούσω τα γέλια
τα παιχνίδια των παιδιών.
Μάταια!
Ολα στοιχειώνουν γύρω μου.
Ο αέρας μυρίζει πετρέλαιο.
Η άμμος θυμίζει μαύρο χρυσό.
Τα παιχνίδια των παιδιών σταματούν.
Ενας βρώμικος πόλεμος ξεσπά.
Η ψυχή ματώνει.
Σκοτωμένα παιδιά κοιτάνε
με μάτια απορημένα
μάτια παραπονεμένα
κι ένα "Γιατί" στο στόμα.
2 σχόλια:
Ολα στοιχειώνουν γύρω μου...
Κι αυτό το "γιατί" καρφί στην καρδιά.
Καλησπέρα Ρένα
ΥΠεροχες οι λέξεις αυτες
Σήμερα Μαρία είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γης. Ας ευχηθούμε οι "Μεγάλοι" που κυβερνούν να μην την ταλαιπωρίσουν άλλο, αυτή και τους λαούς που την κατοικούν.
Δημοσίευση σχολίου