Θρυμματίζονται και οι πέτρεςόταν πάνω τους γέρνουν να ξαποστάσουν
ψυχές εξαθλιωμένες από πείνα, κρύο και θλίψη.
Διαβάτες σέρνουν τα βήματά τους
σε δρόμους έρημους και σκοτεινούς.
***********
Η Αθήνα του χθες δεν υπάρχει πια.
Τα φώτα χαμήλωσαν...η αυλαία έπεσε...
κι εγώ ψάχνω κομμάτια λαβωμένης αξιοπρέπειας.
***********
Οφείλουμε να βροντοφωνάξουμε
ένα βροντερό ΟΧΙ στο δυνάστη.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΙΙ
4 σχόλια:
Ακριβώς. Οφείλουμε. Και οφείλουμε να μην αργήσουμε άλλο.
Είναι Μαρία μου ήδη αργά. Κάτι πρέπει να γίνει.
Αγαπητή Ρένα,με συγχωρείς που έλειπα τόσο χρόνο από το μπλογκ σου... Σε σκέφτηκα συχνά, διαβάζοτας ελληνικές εφημερίδες. Την οικονομική, κοινωνιοτική και πολιτική σας εξαθλίωση, τα άγρια επείσοδια στην Αθήνα, όλα τα ξέρω απ΄ έξω και μ΄ έβαλαν στην κατάθλιψη...
Madeleine.
Μια νότα ελπίδας ήταν η επαναεμφάνισή σου αγαπητή μου φίλη.
Είμαστε λαβωμένοι Madeleine. H αξιοπρέπειά μας σαν Ελληνες δεν μας επιτρέπει να δεχτούμε κανενός είδους ταπείνωση. Τα βγάλαμε πέρα στον πόλεμο θα τους πολεμήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις και θα τους ξαναδιώξουμε από την Ελλάδα.Ευχαριστούμε για την συμπαράσταση και την αγάπη σας. Ρένα.
Δημοσίευση σχολίου