Η βαρυχειμωνιάμε βρήκε άστεγο κάτω από μια μαρκίζα
Σολωμού και 3ης Σεπτεμβρίου
να προσπαθώ να βρω λίγη ζεστασιά
ανάμεσα σε δυο κουβέρτες τυλιγμένος
τρύπιες κι αυτές που μπάζανε από παντού
και πάγωνε το δόλιο μου κορμί.
**********
Δεν ξέρω αν το ξημέρωμα
με βρει ακόμα ζωντανό.
Ισως και να μη θέλω
να ζήσω ακόμα μια βραδιά
βρεγμένος...πεινασμένος...ταπεινωμένος
και προπαντός αηδιασμένος!
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΙΙ
4 σχόλια:
Πως κατάντησαν έτσι την Ελλάδα ρε γαμώτο...
Πάνω που είχαμε ανθίσει σα χώρα, σαν άνθρωποι, τα διέλυσαν όλα. Πουλημένα κτήνοι.
Μα ποιο κράτος θα βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους όταν τη στιγμή που ζητάνε βοήθεια τους διώχνουν όλοι;
Αστεγοι, πεινασμένοι, άνεργοι,πολίτες που στέκονται στα πόδια τους δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα νιώθουν αηδιασμένοι για όλους αυτούς τους απατεώνες που μας κυβέρνησαν τόσα χρόνια. Χρέος μας είναι να ενημερωθούμε σωστά για να μη ξαναστήλουμε απατεώνες στη βουλή.
Ηρθε η ώρα Μαρία μου να πάρει ο λαός στα χέρια του τη ζωή του.Σήμερα, αύριο ίσως να είναι πολύ αργά.
Τι όνειρα έχει κάποιος
που κοιμάται στο πεζοδρόμιο;
Σε τι ελπίζει;
Τουλάχιστον δεν φοβάται
όσο εμείς...
Καταδικασμένος για εγκλήματα άλλων
σε μια άδικη κοινωνία
που εμείς φτιάξαμε.
Χωρίς μέλλον,
ίσως αύριο είναι η σειρά μας.
Ο φόβος πια έχει απλωθεί σε όλους μας. Το αύριο άγνωστο για όλους . Βέβαια σεβασμό σ' αυτούς που είναι στο δρόμο.Νομίζω τώρα πια ο κόσμος...εμείς... πρέπει να αντιδράσουμε όσο μπορεί ο καθένας από εμάς Σταμάτη. Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου.
Δημοσίευση σχολίου