19.11.14

Χθες...Σήμερα...Αύριο...


Κρατώ στα χέρια μου
εκατόν σαράντα φράγκα.
Μα στα πετώ
στα μούτρα ψεύτρα
κοινωνία.
Μ' αυτά τι ν' αγοράσω;
Φάρμακα για την άρρωστη μου μάνα;
Πιστόλι για ν' αυτοκτονήσω
ή μια μεγάλη χάλκινη
καμπάνα
στους σκλάβους ή τους νεκρούς
για να ξυπνήσω;

Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ

Αν είναι ο λάκος σου
πολύ βαθύς
Χρέος με τα χέρια σου
να σηκωθείς...

Κ.ΒΑΡΝΑΛΗΣ

3 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Φαντάσου πριν πόσα χρόνια τα έγραφε αυτά ο Βάρναλης και πόσο ταιριάζουν στο σήμερα...

Ρένα είπε...

Δεν είνα τραγωδία Μαρία μου να ήμαστε πάντα στο ίδιο καθεστώς;

Μαρια Νικολαου είπε...

Φυσικά και είναι τραγωδία. Είδες πως έγιναν οι Έλληνες όμως...?