15.5.10

Εκτέλεση

Γιέ μου.
Την αυγή
η πόρτα του κελιού
θα κλείσει
πίσω μου για πάντα.
********
Είμαι περήφανος.
Πεθαίνω
για την Ελλάδα
για το κόμμα
για σένα
για ένα καλύτερο αύριο.
********
Μην κλάψεις.
Θέλω να' σαι
η συνέχεια μου
στους αγώνες.
********
Χωρίς συνέχεια
η θυσία
δε θα καρπίσει.
Η Ελπιδα μας
το Αύριο
είστε Εσείς
τα Νιάτα!

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

5 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Να πεθαίνει κανείς για τον τόπο του ναι...
Για το κόμμα όμως...όχι. Εδώ δεν θα συμφωνήσω.(όποιο κι αν ειναι αυτό)

Καλησπέρα Ρένα μου

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Για ποιάς Πατρίδας Νόμους
Το κώνειο να μοιραστώ Σωκράτη;
Για ποιο καρπό άστρο στη χάση
Απασφαλισμένο σαρανταπεντάρι στην καρδιά κρυμμένο να κρατώ;
Άνισες οι μάχες Νίκο Πλουμπίδη, το γνωρίζεις,
Στιγματισμένες με προδοσίας φιλί Κυριακάτικο πρωινό.
Για ποιάς Πατρίδας την τιμή, Ακέφαλε Καβαλάρη,
Το μύθο σου παντιέρα ν’ αρμενίσω;
Και για ποιού άστρου τ’ όνειρο, Καπεταν Άρη το δίκοχο να μοιραστώ;
Σπονδή μια σφαίρα γι’ αυτόν που θα τολμήσει
Το σάπιο ρόδι μ’ ατσαλένια γροθιά να ραγίσει
Και τ’ όραμα του CHE, Αντάρτη Μπελογιάννη, μακρινό.
Ποιο Δίκιο τώρα πια να αναγνωρίσω;
Και για ποιο Κόμμα να μιλώ;
Ποιους ήρωες ν’ ακολουθήσω;
Και σε ποιο Νόμο να υποταχτώ;

Τα ίδια Ρένα μου θα σε ρωτήσω.
Τα ίδια που και τον Καπετάνιο μου ρωτώ.
Λάθος μας δίδαξαν;
Ή μήπως λάθος τα καταλάβαμε εμείς;
Και τώρα πώς θα τα διδάξουμε, που τη θεωρία με πράξη πρέπει να συνταιριάξουμε;
Αναμονή; ή είναι αργά;
Και μη μου πεις… ποιος ξέρει;

Ρένα είπε...

Καλησπέρα Μαρία. Τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ μου δεν είναι τα πιστεύω ούτε τα δικά μου ούτε ίσως άλλων. Είναι γεγονότα ιστορικά που έγιναν σε μια εποχή που
υπήρξε ο εμφύλιος και ο αδελφός σκότωνε αδελφό.Τότε υπήρξαν όπως ξέρεις πολλοί που δεν δέχτηκαν να ανταλλάξουν με μία υπογραφή την ίδια τους τη ζωή. Τότε υπήρξαν πολλοί που πέθαναν μένοντας πιστοί στον όρκο που έδοσαν. Ισως σήμερα δεν είναι τα πράγματα ίδια, έχουν αλλάξει και τα ιδανικά και οι ιδέες των νέων ανθρώπων.
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου.

Ρένα είπε...

Καλησπέρα Σταυρούλα πάντα ενημερωμένη
και πάντα έτοιμη να πάρεις θέση σε γεγονότα που αγγίζουν την ίδια μας τη ζωή και των νέων παιδιών. Δε νομίζω ότι μας δίδαξαν λάθος. Διδασκόμεθα πάντα από ιστορικά γεγονότα και έτσι γινόμαστε πολίτες
χρήσιμοι για τον τόπο. Βέβαια οι καιροί αλλάζουν όπως και οι άνθρωποι.
Οπως είπα και παραπάνω απαντώντας στην Μαρία δεν ξέρω αν σήμερα θα υπήρχαν άνθρωποι που θα έδειναν τη ζωή τους για τα ίδια ιδανικά. Δεν ξέρω αν θα υπήρχαν άνθρωποι που θα βάδιζαν στο εκτελεστικό απόσπασμα
σαν αυτούς που ανέφερες παραπάνω.
Δεν ξέρω τι μας περιμένει στο μέλλον και τι έχετε να ζήσετε εσείς που είστε νεότεροί μας.

Μαρια Νικολαου είπε...

To ξέρω Ρένα μου ότι ήταν έτσι.
Ισως για κάποιους ελάχιστους να ναι και σήμερα.
Εγώ απλά τη δική μου γνώμη εξέφρασα.

Φιλιά
Καλό βράδυ