Σήμερα ημέρα Κυριακή.
Και σήμερα πρώτη φορά
μ' αφήκαν να' βγω στη λιακάδα
κι' εγώ
πρώτη φορά στη ζωή μου
κοίταξα, ασάλευτος τον ουρανό.
Πόσο μακριά από μένανε είναι
πόσο γαλάζιος είναι
πόσο απέραντος.
Κάθουμε καταγής
γιομάτος σεβασμό
τη ράχη μου στον άσπρο τοίχο ακουμπώντας.
Οχι δεν είναι τούτη τη στιγμή
για να ριχτώ στα κύματα.
Οχι ο αγώνας τούτη τη στιγμή.
Ούτε κ' η λευτεριά, κι ούτε η γυναίκα.
Η γης, ο ήλιος κ' η αφεντιά μου.
Είμαι άνθρωπος ευτυχισμένος.
ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ Ποιήματα
ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ. Γιάννη Ρίτσου.
6 σχόλια:
Απίθανος ο Χικμέτ. Ρένα μου,μπράβο που τον μας τον θύμησες!
Εγώ τον λατρεύω!
Θα μπορούσε να ήταν κι αντίστροφα:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, μετάφραση ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ.
Έτσι κι αλλιώς οι ποιητές του κόσμου μοιάζουνε κι όλοι του κόσμου είναι.
Και Τούτος, πιότερο Έλληνας από πολλούς.
Ξεχωριστή ανάρτηση Ρένα.
Την αγάπη μου!
Ευχαριστώ Σταυρούλα για το πέρασμά σου. Ο Ναζίμ Χικμέτ είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Καλημέρα.
συγκλονισμός!!! υπέροχο τούτο το ιστολόγιό σου φίλη Ρένα... πως και διέλαθε της προσοχής μου; σφάλμα!!! τούτο το ποίημα θα αναρτηθεί στον Νημερτή καθώς ο Χικμέτ είναι από τους πολύ αγαπημένους...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ιδιαίτερα που το ανακάληψες καλέ μου φίλε. Δυστυχώς
πολλοί λίγοι αφήνουν εδώ το σχόλιό τους.Αλλά δε θα παραδοθώ εγώ θα φωνάζω το δίκιο του λαού.
Δημοσίευση σχολίου