Τόνια ευχαριστώ για το πέρασμά σου ειδικά από εδώ όπου καταθέτω μνήμες ιστορικές για γεγονότα αληθινά τα οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε για να μην επαναληφθούν ποτέ.Μια γλυκιά ειρηνική Καλημέρα.
Τούτα τα παιδιά που γεννήθηκαν φυλακισμένα, Που ‘δαν για πρώτη φορά τον ήλιο και τα λουλούδια ζωγραφισμένα σ’ ένα φύλλο χαρτί, Που νανουρίστηκαν μ’ αντάρτικα τραγούδια, Τούτα τα παιδιά που φώναζαν «μάνα» κι απαντούσαν όλες οι κρατούμενες της πτέρυγας, Που ‘μαθαν αριθμητική μετρώντας τα κάγκελα στα παράθυρα του κελιού που κρατούσε Φυλακισμένη τη ζωή, τούτα τα παιδιά με την διαφορετική μοίρα απ’ τα συνηθισμένα, μεγάλωσαν νωρίς, βγήκαν στους δρόμους νωρίς, στερήθηκαν τη μάνα, την οικογένεια, τους συντρόφους, ανένδοτος, Ιουλιανά, 1 1 4, Πολυτεχνείο, τα μετερίζια τους, Γρηγόρης Λαμπράκης, Σωτήρης Πέτρουλας , Νικηφόρος Μανδηλαράς, Αλέξανδρος Παναγούλης, Διομήδης Κομνηνός ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥΣ! Καλησπέρα αγαπημένη μου Ρένα. Ναι, σκληρές θύμησες μα τώρα περισσότερο από ποτέ αναγκαίες. ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ των αγώνων του λαού ενάντια ΣΤΙΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ της ζωής, Των ονείρων και του μέλλοντος των παιδιών που δεν γεννιούνται πίσω απ’ τα Κάγκελα των φυλακών μα πίσω απ’ τα κάγκελα της απομόνωσης εξ αιτίας της ξενοφοβίας Και της έλλειψης οράματος.
Σταυρούλα μου αυτά τα παιδιά που γεννήθηκαν στη φυλακή όσα είχαν τη τύχη να μεγαλώσουν στην αγκαλιά της μανούλας τους έστω και στη φυλακή για λίγα χρόνια μεγάλωσαν με αρχές. Υπήρξαν όμως και άλλα που αφυρπάγησαν από το τότε καθεστώς και κλείστηκαν σε αναμορφωτήρια ''σχολεία'' τα είπαν.Αυτά σκέφτομαι περισσότερο. Μια ζεστή Καλημέρα.
8 σχόλια:
Συγκινητικό...
Καλησπέρα Ρένα
(Έχω κάποια τρεξίματα αυτές τις μέρες γι αυτό χάθηκα. Κι αύριο θα λείπω πάλι. Θα τα πουμε όμως σύντομα.Θα το κανονίσω.)
Φιλιά πολλά
Ευχαριστώ για το πέρασμά σου.
Ελπίζω να πάνε όλα καλά. Ελπίζω κι εγώ να τα πούμε σύντομα γιατί κι εγώ έχω μπλεξίματα με εξετάσεις υγείας.
Δεν έχω λόγια,
οξύτατες οι σκέψεις σου,
με καθήλωσαν!
Τόνια ευχαριστώ για το πέρασμά σου ειδικά από εδώ όπου καταθέτω μνήμες ιστορικές για γεγονότα αληθινά τα οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε για να μην επαναληφθούν ποτέ.Μια γλυκιά ειρηνική Καλημέρα.
Τούτα τα παιδιά που γεννήθηκαν φυλακισμένα,
Που ‘δαν για πρώτη φορά τον ήλιο και τα λουλούδια ζωγραφισμένα σ’ ένα φύλλο χαρτί,
Που νανουρίστηκαν μ’ αντάρτικα τραγούδια,
Τούτα τα παιδιά που φώναζαν «μάνα» κι απαντούσαν όλες οι κρατούμενες της πτέρυγας,
Που ‘μαθαν αριθμητική μετρώντας τα κάγκελα στα παράθυρα του κελιού που κρατούσε
Φυλακισμένη τη ζωή,
τούτα τα παιδιά με την διαφορετική μοίρα απ’ τα συνηθισμένα,
μεγάλωσαν νωρίς, βγήκαν στους δρόμους νωρίς, στερήθηκαν τη μάνα, την οικογένεια,
τους συντρόφους,
ανένδοτος, Ιουλιανά, 1 1 4, Πολυτεχνείο, τα μετερίζια τους,
Γρηγόρης Λαμπράκης, Σωτήρης Πέτρουλας , Νικηφόρος Μανδηλαράς,
Αλέξανδρος Παναγούλης, Διομήδης Κομνηνός
ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥΣ!
Καλησπέρα αγαπημένη μου Ρένα.
Ναι, σκληρές θύμησες μα τώρα περισσότερο από ποτέ αναγκαίες.
ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ των αγώνων του λαού ενάντια ΣΤΙΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ της ζωής,
Των ονείρων και του μέλλοντος των παιδιών που δεν γεννιούνται πίσω απ’ τα
Κάγκελα των φυλακών μα πίσω απ’ τα κάγκελα της απομόνωσης εξ αιτίας της ξενοφοβίας
Και της έλλειψης οράματος.
Σταυρούλα μου αυτά τα παιδιά που γεννήθηκαν στη φυλακή όσα είχαν τη τύχη να μεγαλώσουν στην αγκαλιά της μανούλας τους έστω και στη φυλακή
για λίγα χρόνια μεγάλωσαν με αρχές.
Υπήρξαν όμως και άλλα που αφυρπάγησαν
από το τότε καθεστώς και κλείστηκαν
σε αναμορφωτήρια ''σχολεία'' τα είπαν.Αυτά σκέφτομαι περισσότερο.
Μια ζεστή Καλημέρα.
Πόσοι άνθρωποι Ρένα μου, κυκλοφορούν "ελεύθεροι" και είναι φυλακισμένοι τις συμπληγάδες του νου τους ;
Ολοι μας αισθανόμαστε Μελίτα κάπου εγκλωβισμένοι αλλά εκείνες οι φυλακές ήταν κάτι άλλο. Αδικες, άπονες,απάνθρωπες.
Δημοσίευση σχολίου