Εδώ, σε βάθος
τριάντα μέτρα κάτω από τη γη
καμιά ηλιαχτίδα
δεν μπορεί να εισχωρήσει.
**********
Δεν ξέρεις αν είναι
βράδυ ή πρωί
το χρόνο δεν μπορείς
να τον μετρήσεις.
**********
Μόνος τρόπος
για να επιζήσεις
είναι ν' αφήσεις
λεύτερο το νου.
Να πετάξεις μακριά
σε μέρες ευτυχισμένες.
**********
Αυτό, κανείς δεν μπορεί
να στο στερήσει.
Να βρεθείς κοντά
σε πρόσωπα αγαπημένα
που τα' χεις στερηθεί.
**********
Καμιά τιμωρία
δε στάθηκε ικανή
να φυλακίσει
μυαλό και πνεύμα.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
4 σχόλια:
Τώρα αν πω 'μην το λες" θα με περασεις για τρελή μάλλον...
Ελα που ούτε και το πνεύμα πια μπορώ να αφήσω ελευθερο...
Είμαι σίγουρη Μαρία μου ότι μπορείς
ειδικά εσύ...κλείνεις τα μάτια και αφήνεις τη σκέψη να πετάξει μακρυά από το κορμί που μας κρατά φυλακισμένους.ΜΠΟΡΕΙΣ!
Αγάπα το κελί σου κι ας είναι σκοτεινό.
Φώτισέ το με τ’ όραμά σου!
Αγάπα το κελί σου κι ας είναι παγωμένο.
Ζέστανέ το με τ’ όνειρο της λευτεριάς!
Αγάπα το κελί σου κι ας είναι σιωπηλό σαν τάφος.
Πλημμύρισέ το με τους ήχους της καρδιάς σου!
Αγάπα το κελί σου κι ας είναι έρημο σαν … έρημος.
Γέμισέ το με το παράστημα τ’ ΑΛΗΘΗΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!
Αυτά ίσχυαν για κείνα τα κελιά. Τότε….
Για τα σημερινά κελιά που ο καπιταλισμός μας απομονώνει για να διασφαλίσει την υποταγή μας πρέπει να ισχύει το…
Αναγνώρισε το κελί σου κι απαρνήσου το!
Η θέση μας είναι στους ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ.
Η απομόνωσή μας τους εξυπηρετεί.
Η συμμετοχή κι η ανυπακοή μας φέρνει τ’ αύριο πιο νωρίς.
Στους δρόμους της φωτιάς, λοιπόν.
« Έρχονται μάχες, μη δειλιάσεις!»
Ευχαριστούμε, Ρένα για την αφύπνιση.
Ευχαριστούμε!
Εγώ οφείλω να σε ευχαριστήσω για τα επαναστατικά σου περάσματα. Οπως βλέπεις λίγοι, πολλοί λίγοι ενδιαφέρονται γι' αυτό το μπλοκ,και ακόμα πιο λίγοι τολμούν να αφήσουν μια καλημέρα για ένα καλύτερο αύριο. Πότε επιτέλους θα αφυπνιστεί αυτός ο λαός του ποδοσφαίρου, της καφετέριας και ανεμελιάς. Συχνά λέω να τα παρατήσω
αλλά με κρατάτε εσείς με τα όμορφα και ενθαρυντικά λόγια σας.Μια ζεστή καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου