4.1.10

Μέσα στου κελιού τη μοναξιά
τον κόσμο να ξεχάσω προσπαθώ.
Μοναδική ανάμνηση εσύ.
Ω! Πόσο αλήθεια σ' αγαπώ!
Στη κοινωνία αυτή που ζω
δικαιοσύνη για όλο τον κόσμο απαιτώ.
Γι' αυτό με κλείσανε εδώ.
Μόνο ο θάνατος δεν κάνει διάκριση καμία
ούτε σε πλούσιους, ούτε σε φτωχούς.

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Eμεις ειμαστε πολλοι
Ο θάνατος ένας...

Αδύνατο να μας ξεχωρίσει...

Ρένα είπε...

Οσοι πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη είναι κι αυτό δυνατόν.