Τάσος Λειβαδίτης - Ποιήματα
(1921-1988) ποιητὴς ἀπὸ τὴν Ἀθήνα.
Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας
V
Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο
νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα
νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα
νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,
νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές, τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες
νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους
νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.
Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.
Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, ἀγάπη μου, ποτέ.
7 σχόλια:
Aυτό δεν θα ταίριαζε καλύτερα στο άλλο σου μπλοκ;
Λειβαδίτης μοναδικός...
Ισως αλλά εκεί βάζω μόνο δικά μου.Βέβαια συμφωνώ ότι ταιριάζει περισσότερο εκεί.
Ο αγαπημένος μου Ποιητής και απόσπασμα από το αγαπημένο μου βιβλίο!!! Την καλησπέρα μου!
Nαι πράγματι δεν το σκέφτηκα...
Καλημέρες με αγάπη
Και δικός μου Σταυρούλα μου!!!
Μεγάλο ενθουσιασμό αποπνέει αυτό το ποίημα του Λειβαδίτη. Δυστυχώς αυτά είναι ρομαντισμοί που έπαψαν να υπάρχουν. Αγάπες σήμερα δεν υπάρχουν, υπάρχουν μόνο εγωισμοί και συμφέροντα.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν και μάλλον έχεις δίκιο. Ας προσπαθήσουμε όμως να καρατήσουμε τα όμορφα που χάνονται σιγά...σιγά...Πώς θα ζήσουμε τα χρόνια που μας μένουν;
Δημοσίευση σχολίου