<<Χρυσάφι; Κίτρινο, αστραφτερό, πολύτιμο χρυσάφι; ************* Σαν έχεις κάμποσο απ' αυτό, μπορείς το μαύρο να κάνεις όμορφο το σιχαμερό, Δίκιο τ' άδικο, ευγενικό το πρόστυχο, νιο το γέρο, παληκαρά τον άναδρο. ...Τι πράγμα είναι αυτό ω θεοί; Αυτό' ναι που μπορεί να διώξει απ' το πλευρό σας τους ιερείς σας και τους υπηρέτες σας; ************* Τούτος ο κίτρινος σκλάβος θρησκείες χτίζει και γκρεμνά, βλογά καταραμένους Κάνει τη γκρίζα λέπρα λατρευτή θρονιάζει τους κλέφτες στων γερουσιαστών τις έδρες Και τους χαρίζει τίτλους γονυκλισίες κι επευφημίες Αυτός είναι που κάνει νιόνυφη ξανά τη γερασμένη χήρα ...καταραμένο μέταλλο ω πόρνη εσύ του γένους των ανθρώπων...>>(Σαιξπηρ, <<Τίμων ο Αθηναίος>>)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου