Χθες βράδυβγήκα να περπατήσω.
Το κρύο είχε αρχίσει
να γίνεται τσουχτέρο.
Οι πρώτες ημέρες του χειμώνα
μπήκαν απότομα στη ζωή μας
μαζί με τα προβλήματα
που τυραννούν τον κόσμο.
*********
Τον περίπατό μου διέκοψε
μια εικόνα που σίγουρα
έχει γίνει καθημερινή.
Στο πεζοδρόμιο παραλίγο να σκοντάψω
σε δύο γυναίκες ίσως αλλοδαπές
τυλιγμένες σε μια βρώμικη κουβέρτα
και δίπλα τους ένα σκύλος αδέσποτος
να προσπαθούν αγκαλιά και οι τρεις
να βρούνε λίγη ζεστασιά.
*********
Αναρωτήθηκα ήμαστε στο 21ο αιώνα;
6 σχόλια:
Ναι Ρένα μου είμαστε, και το θέαμα αυτό δυστυχώς θα πληθαίνει και θα χειροτερεύει τα επόμενα χρόνια.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα εύχομαι
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Μέρα με τη μέρα η εικόνες που θα συναντάμε στους δρόμους θα είναι δραματικές. Καλημέρα Μαρία μου και καλή εβδομάδα.
...είμαστε στον αιώνα του δεν παλεύω, δεν έχω οράματα,
μόνο που δεν φταίνε πάντα οι άλλοι
φταίνε και αυτοί που επέτρεψαν στον εαυτό τους
να "σκύψει" και να υποκύψει στην απελπισία τόσο μα τόσο πολύ
Ευχαριστώ για το πέρασμά σου και από εδώ καλέ μου φίλε.Ζούμε με την ελπίδα πως μια μέρα θα καταλάβουμε τα λάθη μας.Θα πούμε το μεγάλο όχι στην αδικία και σ' αυτούς που εκμεταλεύονται την αδιαφορία και το δε βαριέσαι...εγώ να' μαι καλά.
και δίπλα τους ένα σκύλος αδέσποτος
να προσπαθούν αγκαλιά και οι τρεις
Καλησπέρα. Πόσο πόνο κρύβει στις μέρες μας ο δρόμος.Σας παρακολουθώ
καθημερινά. Και μπράβο για την ενημέρωση.
Δημοσίευση σχολίου