Διχασμός

Το πρωί με βρήκε με το μαξιλάρι μουσκεμένο

από δάκρυα καυτά.

Ξαναέζησα το διχασμό!

Τι πόνος! Τι δυστυχία να βλέπεις ένα λαό να ματώνει!

Ημουν μικρό παιδί και έζησα ένα εμφύλιο βουτηγμένο

στο μίσος και στο αίμα!

Αδελφός να σκοτώνει αδελφό!

Ελληνας να βασανίζει Ελληνα!

Εξορίες…Φάκελοι… που σε στιγμάτιζαν προδότη!

Και ήταν χειρότερος και από τον Πόλεμο!

Και ήταν οι ξένοι που μας έριξαν στον εμφύλιο!

Τώρα είτε ΝΑΙ είτε ΟΧΙ ας μη τους επιτρέψουμε

να παίξουμε το βρώμικο παιχνίδι τους!

Ας μείνουμε ενωμένοι για το καλό του Τόπου!

Πιασμένοι χέρι- χέρι θα ξαναδώσουμε ζωή και ελπίδα

στον όμορφο τούτο τόπο που λατρεύουμε!