Εδώ Πολυτεχνείο
Μια φωνή νεανική
ακούγεται μέσα στη νύχτα.
«Εδώ Πολυτεχνείο…Εδώ Πολυτεχνείο…»
Η αρχή του τέλους μιας σκοτεινής
μιας τυραννικής επταετίας.
Βύθισε στον πόνο, στο σκοτάδι
ένα ολόκληρο λαό.
Εδώ Πολυτεχνείο…Εδώ Πολυτεχνείο…
Ο κόσμος ξεθαρρεύει
βγαίνει στο δρόμο, στηρίζει τα νιάτα
τον αγώνα για Ελευθερία.
Νέοι ανεμίζουν τη γαλανόλευκη
τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο
σκαρφαλωμένοι στη σιδερένια πόρτα της σχολής.
Ο λαός με δάκρυα στα μάτια γίνεται ένα μαζί τους
με τη γροθιά υψωμένη βροντοφωνά.
Κάτω ο φασισμός…Ελευθερία…Δημοκρατία!
Ξάφνου τα τανκς κάνουν την εμφάνισή τους
σταματούν απειλητικά στην πύλη
το κανόνι σημαδεύει τα νιάτα.
Όχι δεν είναι δυνατόν...Δε θα κτυπήσουν...
«Είμαστε αδέλφια…Είμαστε αδέλφια…»
Το τανκ προχωρεί, οι ερπύστριες τρίζουν απειλητικά
η σιδερένια πύλη υποχωρεί
τα πρώτα νεανικά κορμιά πέφτουν.
Η σημαία βάφτηκε κόκκινη.
Είναι η αρχή του τέλους!
Ρ.Β.
5 σχόλια:
Δεν έζησα στην πραγματικότητα τις φωνές αυτές απ τα παιδιά του πολυτεχνείου, όμως παντα ήταν ιδιαιτερη η συγκινηση στις σχολικες γιορτες.
Ήμουν δεκατεσσάρων! Ήταν από τις λίγες φορές που είδα τον πατέρα μου να κλαίει.... Δυο χρόνια μετά, μπήκα κι εγώ στο χορό του "ψάχνω - μαθαίνω - διαφυλάττω - μεταλαμπαδεύω...."
Σε πείσμα των άκυρων, των άκαιρων και των ακυρωμένων, συνεχίζω..... Συνεχίζουμε.....
Εγώ τα έζησα Μαρία και Σταυρούλα μου.
Ηταν μια επταετία που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στη ζωή μου.Ο τρόμος κτυπούσε την πόρτα καθημερινά.
Θυμάμαι τότε δούλευα στην επαρχία και πιο συγκεκριμένα στη Λαμία. Εκεί ο τρόμος ήταν ακόμα μεγαλύτερος γιατί ακουγες τα τανκς να περνούν κάτω από το σχολείο και δεν ήξερα αν θα μπορέσω να επικοινωνήσω με τους δικούς μου γιατί είχαν κόψει τα τηλέφωνα.Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξαναζήσουμε
τέτοιες καταστάσεις.Τώρα θα μου πείτε και αυτά που ζούμε σήμερα λίγα είναι;Θυμάμαι ότι με είχαν καλέσει στην ασφάλεια 3 φορές.
Και το βράδυ γυρίζοντας στο σπίτι όταν γύρισα στην Αθήνα έβλεπα απ'έξω από το σπίτι ένα της ασφάλειας να παρακολουθεί.Μεγάλη ιστορία.
Δεν το έζησα, αλλά βλέποντας τη συμπεριφορά κάποιων πολιτικών που υποτίθεται ότι ήταν ανάμεσα στους φοιτητές του Πολυτεχνείου, καταλαβαίνω πως πάει πέρασε και δεν... ακούμπησε!
Η άνοδος της Χ.Α. δείχνει πως τα λουλούδια και οι εορτασμοί, πάνε στον βρόντο! Ενώ θα έπρεπε σήμερα να υπάρχει έντονο ένα αντιχουντικό κλίμα (με παραπομπή στη χούντα των Βρυξελλών) αυτό που βλέπω, είναι η ολοένα αυξανόμενη αποστροφή στη δημοκρατία και όχι στην κομματοκρατία...
Από επετείους πάμε καλά. Από τα μηνύματα των επετείων πάσχουμε...!
Αν ανατρέξουμε ιστορικά στην άνοδο του Χίτλερ στην Γερμανία ίσως βρούμε κάποιες ομοιότητες με την σημερινή άνοδο του φασισμού στην χώρα μας.
Η οικονομική κατάσταση ανέβασε τον Χίτλερ στην εξουσία.
Σίγουρα έχεις δίκιο ότι από επετείους πάμε καλά αλλά όχι από μηνύματα.
Δημοσίευση σχολίου