28.6.12


Φρίκη…οι δρόμοι της Αθήνας.
Ο τρόμος βασιλεύει σε κάθε γωνιά
στους έρημους δρόμους του κέντρου.
Ζητιάνοι…ναρκομανείς…μαύροι μικροπωλητές…
σε κάνουν να νιώθεις ένα σφίξιμο στην ψυχή σου.
Η εικόνα της σημερινής πρωτεύουσας
σε γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω.
Στα μεταπολεμικά χρόνια
όταν η δυστυχία… η φτώχια…η πείνα…
κυριαρχούσε στη ζωή του ανθρώπου.

Χθες πηγαίνοντας στο γιατρό
με πλησίασε μια κοπέλα
και μου ζήτησε να τη βοηθήσω
γιατί πεινούσε!
Ο δρόμος ήταν έρημος
ένιωσα φόβο να βγάλω το πορτοφόλι μου
και με σκυμμένο το κεφάλι την προσπέρασα.
Κι αν πράγματι πεινούσε;
Σας ρωτώ…
Πώς να βρω γαλήνη στην ψυχή μου;

4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Τελευταία φορά που κατέβηκα κέντρο ήταν πριν 3 χρόνια περίπου. Δεν πρόκειτε βέβαια για κανένα λόγο να το ξανακάνω. Είναι απογοητευτικό το "τοπίο" και τα όσα βλέπουμε εκεί. Αυτό βέβαια συμβαίνει τα τελευταία 5-6 χρόνια. Δεν ειναι σημερινό. Πιστεύω σιγα σιγα πως θα αρχισουνε να κλείνουνε και τα καταστήματά τους οι Έλληνες. Οσο για την γυναικα που σου ζήτησε χρήματα, το καλύτερο ήταν αυτό που έκανες. Δυστυχώς έχουμε γίνει φοβικοί αλλά ειναι δικαιολογημένο. Κι αν σε χτυπούσε; Αστο, μην το σκέδτεσαι καλύτερα. Σε κάτι τέτοια γεγονότα πρέπει να σαι λιγότερο συναισθηματική, αλλιώς θα σε παίρνει από κάτω.

Καλημέρα ας γίνει...

Ρένα είπε...

Μαρία μου πονάει πολύ η εικόνα της χώρας...Τι να σου πω όταν τους είδα να ορκίζονται κουστουμαρισμένοι και γεμάτοι χαρά για την επιτυχία τους από τη μια έβριζα και από την άλλη γελούσα. Ακου να δίνουν όρκο την ώρα που ένας άνδρας 42 μόλις ετών σάλταρε από τον ιερό βράχο της Ακρόπολις.Αυτοί δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.Οσο για την Αθήνα κι εγώ αποφεύγω να κατέβω αλλά πολλές φορές είναι αναγκαίο. Καλημέρα.

Apokalipsis999 είπε...

Η γαλήνη έφυγε...
Τη διώξαμε, με τον ένα ή
τον άλλο τρόπο.
Τώρα, ας απολαύσουμε
την έλλειψή της!
Και ας την εκτιμήσουμε!

Ρένα είπε...

Επρεπε να την εκτιμήσουμε πριν τη χάσουμε Σταμάτη.Είναι λίγο αργά. Ηρθε η ώρα να πληρώσουμε τα λάθη μας.
Ας μας γένει τουλάχιστον μάθημα να μη τα επαναλάβουμε.