24.11.11

Δεν θα αργήσει.
Μια σπίθα , μια τόση δα σπίθα χρειάζεται
για να γίνουν τα σκοτάδια φως.
Μια σπίθα που θ' ανάψει ξαφνικά
για να τιμωρήσει τους επίορκους
που οδήγησαν τη χώρα σε κατάσταση
υποδούλωσης στην Λυκοσυμμαχία
της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ας μη ξεχνάνε οι ''Σύμμαχοί'' μας
ότι ο Ελληνας γεννήθηκε ελεύθερος!

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΙΙ

19.11.11

Τους ηττημένους
να φοβάσαι
πιο πολύ από τους νικητές.
Σ' αυτούς φωλιάζει
η φλόγα στην καρδιά.
*******
Φλόγα που με τον καιρό
θεριεύει, αντρειώνεται
υψώνεται για να κυκλώσει
ν' αφανίσει το νικητή.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

16.11.11

Εδώ Πολυτεχνείο

Μια φωνή νεανική
ακούγεται μέσα στη νύχτα.
''Εδώ Πολυτεχνείο...Εδώ Πολυτεχνείο...''
Η αρχή του τέλους μιας σκοτεινής
μιας τυραννικής επταετίας.
Βύθισε στον πόνο, στο σκοτάδι
ένα ολόκληρο λαό.
*******
Εδώ Πολυτεχνείο...Εδώ Πολυτεχνείο...
Ο κόσμος ξεθαρρεύει
βγαίνει στο δρόμο, στηρίζει τα νιάτα
τον αγώνα για Ελευθερία.
*******
Νέοι ανεμίζουν τη γαλανόλευκη
τραγουδώντας τον Εθνικό Υμνο
σκαρφαλωμένοι στη σιδερένια πόρτα της σχολής.
Ο λαός με δάκρυα στα μάτια γίνεται ένα μαζί τους
με τη γροθιά υψωμένη βροντοφωνά.
Κάτω ο φασισμός...Ελευθερία...Δημοκρατία!
******
Ξάφνου τα τανκς κάνουν την εμφάνισή τους
σταματούν απειλητικά στην πύλη
το κανόνι σημαδεύει τα νιάτα.
Οχι δεν είναι δυνατόν...Δε θα κτυπήσουν...
''Είμαστε αδέλφια...Είμαστε αδέλφια..."
******
Το τανκ προχωρεί, οι ερπύστριες τρίζουν απειλητικά
η σιδερένια πύλη υποχωρεί
τα πρώτα νεανικά κορμιά πέφτουν.
Η σημαία βάφτηκε κόκκινη.
******
Είναι η αρχή του τέλους!


8.11.11

5η Μέρα μιας απεργίας πείνας.

Αδέρφια μου
αν δεν καταφέρνω να σας πω ακριβώς
ό, τι έχω να σας πω
με συμπαθάτε
ζαλίστηκα, το κεφάλι μου γυρίζει κάπως,
όχι από ρακί.
Από πείνα, λιγουλάκι.

Αδέλφια μου,
της Ευρώπης, της Ασίας, της Αμερικής
δεν είμαι ούτε στη φυλακή, μήτε σε απεργία πείνας
τούτο τον Μάη πλαγιάζω στο γρασίδι, τη νύχτα,
τα μάτια σας είναι κοντά στο κεφάλι μου, λάμποντας σαν άστρα,
και τα χέρια σας, ένα μονάχα χέρι μέσα στο δικό μου,
όπως το χέρι της μάνας μου,
όπως το χέρι της αγαπημένης μου,
όπως το χέρι της ζωής.

Αδέλφια μου,
δε μ' έχετε, άλλωστε, ποτέ εγκαταλείψει,
ούτε εμένα, ούτε τον τόπο μου, ούτε το λαό μου.
Οσο αγαπώ τους δικούς σας,
τους δικούς μου αγαπάτε, το γνωρίζω,
Ευχαριστώ, αδερφοί μου, ευχαριστώ.

Αδέρφια μου,
δεν έχω στο νου μου να πεθάνω.

Αν με δολοφονήσουν
θα συνεχίσω να ζω ανάμεσά σας, το γνωρίζω
θα' μαι μέσα στον στίχο του Αραγκόν
στον στίχο του που μιλεί για τις όμορφες μελλοντικές μέρες
θα' μαι μες στο λευκό περιστέρι του Πικάσσο
θα΄μαι μέσα στου Ρόουμπσον τα τραγούδια
και προπαντός
και το πιο ωραίο,
θα' μαι μέσα στο νικηφόρο γέλιο του συντρόφου μου
ανάμεσα στους λιμενεργάτες της Μαρσίλλιας.

Για να σας πω όλη την αλήθεια, αδελφοί μου
είμαι ευτυχής, πέρα για πέρα ευτυχισμένος.

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ