Για τους νόμους των Ινδιάνων

Ο Τζόζεφ Μπραντ ήταν αρχηγός της φυλής Μόχοουκ. Το 1807 έγινε Σαχέμ, που ήταν η μεγαλύτερη διάκριση στη φυλή του. Την ίδια χρονιά, έγραψε ένα γράμμα σε κάποιον λευκό:

Σ' εμάς δεν υπάρχουν φυλακές και δεν έχουμε μεγαλοπρεπή τελετουργικά στα δικαστήρια μας, δεν έχουμε γραπτούς νόμους, αλλά κι εμείς όπως κι εσείς σεβόμαστε τους δικαστές και τους νόμους.
Οι περιουσίες μας όλων προστατεύονται και κάθε παράπτωμα τιμωρείται αδέκαστα. Αναμεσά μας δεν έχουμε κακούργους που μένουν ατιμώρητοι από το νόμο. Ούτε θεωρούμε ότι τα απαίσια εγκλήματα είναι ισχυρότερα από την ανίσχυρη αθωότητα.
Τα υπάρχοντα της χήρας και του ορφανού δε φτάνουν ποτέ στα χέρια απατεώνων επιχειρηματιών. Απλούστατα δεν έχουμε καμιά μορφή κλοπής υπό την προστασία του νόμου.

ΑΚΟΥ, ΛΕΥΚΕ!
ΛΑΡΣ ΠΕΡΣΟΝ

Μαρία Λ.

Αν είναι με το θάνατό μου να χορτάσει ο κόσμος ψωμί
ας πάει και το δικό μου κορμί. (Τελευταία λόγια της
μπροστά στο απόσπασμα).Η Μαρία ήταν μια απλή παραδουλεύτρα.





Θα' ρθει μια μέρα που θα σας φωνάξω
Νεκρή δεν είμαι!
Ας μ' έχουν σβήσει απ' τα χαρτιά οι ληξίαρχοι
ας θρέφω πάνω μου ύστερα απ' τις βροχές
μια σπιθαμή χορτάρι.
************
Δεν πέθανα.
Απ' τις πληγές που ανοίξατε
στο πολυπαιδεμένο μου κορμί
το αίμα ήπια και μέθυσα.
Κοιμάμαι
και θα ξυπνήσω γρήγορα να τραγουδήσω
στην ίδια μάντρα της Αθήνας.
**************
Ποτέ δεν σταύρωσα εγώ τα χέρια
δεν ευκαιρούσα κεφάλι να σηκώσω από τη σκάφη
ποτέ δεν προσευχήθηκα
τι είχα να ζητήσω
από θεούς που δεν ακούνε;
**************
Την ώρα την επίσημη
που με πηγαίνανε με όλες τις τιμές
είδα τον κόσμο σαν σάπιο μήλο
είδα μιλιούνια πεινασμένους
να με κοιτούν κατάματα
με στώματα πελώρια, νηστικά
και να προσμένουνε το μερτικό τους
Με κοκκαλιάρικα άδεια χέρια.
*************
Να' ταν το σώμα μου ψωμί να γίνει με το θάνατό μου
να πάρουν από μια μπουκιά τα πεινασμένα πλήθη
θα το δεχόμουν να πεθάνω.
Μα εγώ τα μάτια αν έκλεισα
δεν ήταν γιατί παραδινόμουν
για να μη δω
το' κανα από ντροπή
στρατιώτες της πατρίδας μου να με σκοτώνουν.
***************
Μη λησμονάτε ωστόσο, τύραννοι
πως η ανάσταση
των πεθαμένων είναι έργο!



Ρίτα Μπούμη Παπά
Χίλια σκοτωμένα κορίτσια.

Ξημέρωμα

Μέσα στο κοιμισμένο σπίτι, αυτό το χάραμα,
το φως εκείνο που στο επάνω πάτωμα πλανιέται
μοιάζει μ' αστέρι που ξεχάστηκε απ' τη νύχτα.
Κατέβηκα τη σκάλα αθόρυβα,
μες απ' τον κήπο, τράβηξα για το βελανιδόδασος
μες στη δροσιά, στην ησυχία, αυτό το χάραμα,
η τρυφερότητα μιας νέας μητέρας, μες στα δέντρα,
περνώντας απ' το πέτρινο γεφύρι, χάθηκε.

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ

Μετάφραση. Γιάννης Ρίτσος

Προδοσία

Λευτεριά

στον ήρωα Οτσαλάν

φωνάζει ο Λαός

*******

Τους ήρωες

μην τους κλαις

κι ας έπεσαν

στα χέρια του εχθρού.

********

Κανένα κελί

δεν μπορεί να χωρέσει

την ψυχή τους.

Κανένα κελί

δεν μπορεί να χωρέσει

το λαό.

***********

Η καρδιά του ηγέτη τους

λεύτερη πολεμά

στο πλευρό των αγωνιστών

για το δίκιο του λαού

το δίκιο του Εθνους

για ένα κομμάτι γης

μια πατρίδα

το Κουρδιστάν

να στεγάσει τα παιδιά της.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Μια μέρα ση Μακρόνησο

Ξημέρωσε...

Η νύχτα κύλησε

ήρεμα απόψε.....

*******

Ο ουρανός γκρίζος

το κρύο τσουχτερό

κανείς δεν ξέρει

η μέρα τι θα φέρει.

*******

Με το ξεκίνημα

θ' αρχίσει η αγγαρεία.

Πέτρες ασήκωτες

θα ξεριζωθούν από τα βράχια

για να μεταφερθούν

στις πλάτες κρατουμένων

έτσι χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό κανένα.

********

Ισως έτσι αγαπήσουν

την πατρίδα τους.

Ισως έτσι γίνουν

Ελληνες σωστοί!

ΠΟΛΙΤΙΚΑ