26.12.10

Σμύρνα, Λιβάνι και Χρυσό.

<<Χρυσάφι; Κίτρινο, αστραφτερό, πολύτιμο χρυσάφι; ************* Σαν έχεις κάμποσο απ' αυτό, μπορείς το μαύρο να κάνεις όμορφο το σιχαμερό, Δίκιο τ' άδικο, ευγενικό το πρόστυχο, νιο το γέρο, παληκαρά τον άναδρο. ...Τι πράγμα είναι αυτό ω θεοί; Αυτό' ναι που μπορεί να διώξει απ' το πλευρό σας τους ιερείς σας και τους υπηρέτες σας; ************* Τούτος ο κίτρινος σκλάβος θρησκείες χτίζει και γκρεμνά, βλογά καταραμένους Κάνει τη γκρίζα λέπρα λατρευτή θρονιάζει τους κλέφτες στων γερουσιαστών τις έδρες Και τους χαρίζει τίτλους γονυκλισίες κι επευφημίες Αυτός είναι που κάνει νιόνυφη ξανά τη γερασμένη χήρα ...καταραμένο μέταλλο ω πόρνη εσύ του γένους των ανθρώπων...>>

(Σαιξπηρ, <<Τίμων ο Αθηναίος>>)


20.12.10

Σφαγή


Σήμερα
ο ήλιος αρνήθηκε
ν' ανατείλλει.
Κρύφτηκε πίσω
από γκρίζα σύννεφα.
********
Δακρυσμένος, πενθούσε ο ουρανός
για τα σκοτωμένα παλικάρια
τους βαριά τραυματισμένους
εξόριστους φαντάρους
τη νύχτα της ντροπής.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

12.12.10

Μακρόνησος


Στέρεψαν τα δάκρυά μου.
Αδειασε η ψυχή μου.
Η ζωή τελείωσε
την εγκατέλειψα εδώ.
*********
Ισως μετά από χρόνια
προσκυνητές στον τόπο
αυτό του μαρτυρίου
βρουν κάποια κόκαλα.
********
Κόκαλα χωρίς ταυτότητα
σπαρμένα ανάμεσα
σε βράχια κακοτράχαλα
με αίμα ποτισμένα.


ΠΟΛΙΤΙΚΑ

2.12.10

Επιστροφή στο χωριό

Τέσσερα χρόνια μακριά
απ' την οικογένεια
τέσσερα χρόνια εξορία.
*********
Επιστροφή...
Το σπίτι...
Το χωριό...΄
όλα καμένα.
********
Τοίχοι ερειπωμένοι
μαυρισμένοι απ' τον καπνό.
Ο, τι απέμεινε από το πατρικό.
*********
Η γυναίκα...τα παιδιά...
Κανείς...ερημιά...
********
Καμένο το σχολειό...
Η εκκλησία ερειπωμένη
χωρίς καμπαναριό.
********
Το έκαψαν...ένα βράδυ
για αντίποινα...
όμοια σαν τους Γερμανούς.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ